Presentatie Congres Mobiliteitstransitie
Presentatie Congres Mobiliteitstransitie
Niek presenteerde tijdens het mobiliteitstransitie congres over de Maatschappelijke Kosten-Batenanalyse (MKBA) en de Participatieve Waarde Evaluatie (PWE). Wat zijn de verschillen? Waarom ontwikkelde Niek de PWE-methode na te zijn gepromoveerd op de MKBA-methode?
Kijk hier zijn presentatie terug. Voor het gemak staan hieronder de tijdsmarkeringen per onderwerp.
Tijdsmarkeringen:
00:00 Start van de presentatie
00:57 Discussie: om de mobiliteitstransitie te realiseren moeten we mobiliteitsbeleid op een andere manier beoordelen
03:23 Hoe werkt het systeem nu? Hoe bepalen we de maatschappelijke waarde van overheidsbeleid? (MKBA)
06:28 Wat verklaart het verschil in private keuzes en publieke waarden? Moeten publieke middelen en private middelen op basis van dezelfde methode worden geëvalueerd?
08:03 Wat is de oplossing? Het ontstaan van de PWE
08:17 De kern van de PWE
08:50 Voorbeeld Vervoerregio Amsterdam: projecten werden zowel met een MKBA en een PWE beoordeeld.
09:30 Verschil in resultaten: MKBA en PWE
10:00 Wat verklaart dit verschil?
10:35 Discussie: om ervoor te zorgen dat iedereen mee kan blijven doen met de mobiliteitstransitie moeten we burgers actief betrekken bij het afwegen van publieke waarden
13:22 Waarom burgerparticipatie doen?
15:11 Voorbeeld burgerparticipatie bij Klimaatbeleid
Presentatie
Presentatie resultaten tijdens Corona Data Congres
Presentatie resultaten tijdens Corona Data Congres
Afgelopen zomer hebben we onderzoek gedaan voor de gedragsunit van het RIVM naar welke coronamaatregelen de voorkeur van Nederlanders uitgaat. De resultaten van ons onderzoek zijn op verschillende manieren gebruikt en kwamen ook terug in kamerbrieven over het coronabeleid. Afgelopen 14 februari presenteerde Niek Mouter onze onderzoeksmethode en resultaten tijdens het Corona Data Congres aan onderzoekers, beleidsmakers, politici en andere specialisten. Kijk hieronder zijn presentatie terug! Voor het gemak staan hieronder de tijdsmarkeringen per onderwerp.
Tijsmarkeringen:
0:00 – Waarom is onze onderzoeksmethode ingezet tijdens de pandemie?
1:20 – Waarom burgers betrekken bij besluitvorming?
2:08 – Hoe ziet burgerparticipatie er zonder onze methode vaak uit?
2:33 – Welke participatiebehoeftes hebben burgers?
3:13 – Hoe werkt onze PWE-methode?
5:15 – Hoe deden we ons onderzoek naar de coronamaatregelen?
7:44 – Hoe bevordert onze methode de burgerparticipatie? Wat zijn de ervaringen van deelnemers?
8:40 – Hoe analyseren we de resultaten?
9:03 – Wat waren de resultaten uit ons onderzoek voor het RIVM rondom de coronamaatregelen?
10:31 – Wat garandeert de representativiteit in onze methode?
12:40 – Hoe zorg je dat deelnemers zich gehoord voelen?
Blog
Wat kippen in Californië zeggen over bussen in de Bijlmer
Wat kippen in Californië zeggen over bussen in de Bijlmer
In 2008 mochten inwoners van Californië naar de stembus. De inzet? Het wel of niet verbieden van één van de meest populaire producten in de supermarkt: eieren. Dezelfde mensen die de eieren kochten stemden massaal voor een verbod. Over waarom mensen andere keuzes maken in de supermarkt dan in het stemhokje.
De stemming in Californië was ingediend door een dierenwelzijnsorganisatie. Proposition 2 draaide formeel om een mogelijk verbod op het gebruik van kooien in de productie van eieren. Simpel gezegd, geen eieren meer van legbatterijkippen. Uiteindelijk stemde meer dan 63 procent van de inwoners vóór het verbod (Lusk en Norwood, 2011). Zeven jaar later trad de wet in werking.
Hoe kan het toch dat niemand voorstander is van sweatshops in Bangladesh, maar we wel goedkope sneakers blijven kopen? Hoe kan het dat niemand voorstander is van dierenmishandeling, maar kiloknallers kip onverminderd de winkel uitvliegen?
En hoe kan het dat mensen in Californië ooit legbatterijkipeieren kochten en vervolgens stemden voor een verbod erop?
We zijn twee wezens tegelijk
Het zijn vragen die filosofen, economen en beleidsmakers al jaren bezighouden.
Het antwoord is simpel. We zijn allemaal een beetje tegenstrijdig. Een behoorlijk beetje zelfs. Anders gezegd, de meeste van ons hebben twee wezens in ons: een consument en een burger. En toch blijkt dit onderscheid maar heel moeilijk door te dringen in de belangrijkste besluiten die onze overheid neemt. Maar daarover later meer.
Eerst, als we zeggen dat we zowel ‘consument’ als ‘burger’ kunnen zijn, wat bedoelen we dan?
De consument in elk mens neemt de beslissingen over diens eigen middelen. Dat zijn bijvoorbeeld je geld en je tijd. Die zou je zomaar kunnen besteden aan het kopen van melk (wel/niet biologisch), het kiezen van een route naar je werk (wel/niet de snelle sluiproute), of het kopen van een huis (wel/niet in de buurt van een lawaaiige spoorlijn). Bij deze keuzes volgen we typisch vooral ons eigenbelang of dat van onze directe naasten.
Maar elk mens maakt ook beslissingen als burger. De burger in jou maakt de keuzes die gaan over onze samenleving, die ook jouw mede-Nederlanders aangaan. Het zijn de keuzes die je maakt in het stemhokje voor de Tweede Kamerverkiezingen. Op inspraakavonden van je gemeente. Maar ook een gesprek met vrienden over de politiek in Den Haag voer je als ‘burger’. Het zijn jouw voorkeuren die gaan over wat de overheid moet doen.
Terug naar de kippen: is dat verschil er echt?
Ja, dat verschil is er echt. En het betekent dat elk mens ogenschijnlijk tegenstrijdige keuzes kan maken. Dat illustreert de stemming in Californië.
Het Californische kip-voorbeeld toont wat economen een ‘collectief actieprobleem’ noemen. Neem een publiek goed zoals schone lucht of dierenwelzijn. Mensen kunnen niet bereid zijn om individueel bij te dragen hieraan, omdat zij denken dat het effect van hun individuele bijdrage verwaarloosbaar is. Dit is een keuze in de privésfeer, als consument.
Maar mensen kunnen wel bereid zijn om bij te dragen wanneer de hele gemeenschap dat doet. Bijvoorbeeld via een nieuwe wet of een belastingverhoging. Het effect van deze gecoördineerde, collectieve bijdrage kan namelijk substantieel zijn (Lusk en Norwood, 2011; Sen, 1995). Dit is de keuze als burger.
Dus toen een inwoner van Californië in 2008 in de supermarkt stond om eieren te kopen, kon deze zichzelf als individuele consument gemakkelijk wijsmaken dat zijn keuze geen consequenties zou hebben voor de leefomstandigheden van dieren. Een pakje (dure!) biologische eieren is immers een druppel op een gloeiende plaat.
Maar als deze zelfde inwoner later die dag in het stemhokje staat om eieren van legbatterijkippen te verbieden, dan kan die opeens vóór zijn. In een collectieve situatie vallen keuzes vaak anders uit.
Wij Nederlanders zijn ook burger én consument
Dit geldt natuurlijk niet alleen voor de inwoners van Californië. Ook wij Nederlanders wisselen zonder dat we het door hebben tussen deze rollen. In Amsterdam hebben onderzoekers van onder andere de Vrije Universiteit en de TU Delft bijvoorbeeld een interessant onderzoek gedaan waaruit het verschil duidelijk naar voren kwam (Mouter et al., 2021).
De Vervoerregio Amsterdam wilde investeren in een aantal projecten die de mobiliteit zouden verbeteren. Er stonden zestien projecten op de lijst. Denk aan een nieuwe busverbinding tussen IJburg en Bijlmer Arena. Of een nieuwe fly-over voor auto’s op de ringweg A10. Maar ook veiligheidsonderwijs voor kinderen. Allemaal relevante investeringen.
Maar niet alles kan tegelijk. Budget, materialen en mensen zijn beperkt. De Vervoerregio moest kiezen. Voor alle zestien verschillende projecten is daarom vooraf een inschatting gemaakt wat de kosten en baten zouden zijn. Daarmee kon de Vervoerregio de projecten kiezen die de meeste maatschappelijke waarde zouden opleveren voor de mensen in en rond Amsterdam. Overheden in Nederland doen dit standaard bij de meeste grote projecten. Daarvoor gebruiken zij bijna altijd de ‘maatschappelijke kosten-batenanalyse’, vaak afgekort tot MKBA.
Maar in Amsterdam gebeurde iets bijzonders. Samen met de wetenschappers heeft de Vervoerregio dat niet alleen op deze standaard manier gedaan, maar ook met een nieuwe, innovatieve methode.
De consument kiest de auto
De standaard manier (de MKBA dus) meet de voorkeuren en waardes van de Nederlandse consument. Een typisch voorbeeld: de gemiddelde consument is bereid om 9,55 euro te betalen voor een uur minder reistijd. Stel dat een fly-over op de A10 elke dag drie minuten minder reistijd betekent voor duizend automobilisten, dan kan je het rekensommetje maken wat die investering oplevert.
Dit soort eurogetallen bestaan ook voor lawaai (een kostenpost van 345 miljoen euro per jaar voor alle benzineauto’s in Nederland), luchtvervuiling (10.600 euro voor elke ton stikstofoxiden NOx van een auto) en vele andere effecten. (Waaronder ook de prijs van een mensenleven.)
Volgens de MKBA vond de consument in de Vervoerregio Amsterdam uit de zestien projecten drie projecten het meest interessant: een kortere verbinding in Amsterdam-Oost bij de Middenweg, een snellere verbinding op een provinciale weg in Zaandam, en de genoemde fly-over op de A10. Alle drie projecten voor auto’s. De grootste winst van deze projecten is een paar minuutjes minder reistijd elke dag. Althans, voor degene die een auto hebben.
Maar wat vindt de burger?
De tweede methode deed het anders. De ‘participatieve waarde evaluatie’ (PWE) stelde mensen uit de regio de vraag: ‘De Vervoerregio Amsterdam moet uit deze zestien projecten kiezen. Wat zou jij binnen het budget adviseren?’ Let op dat mensen nog steeds kunnen kiezen voor de projecten die hun het grootste eigenbelang opleveren (‘als consument’), maar dat ze nu ook kunnen kiezen voor de projecten die voor de regio als geheel het beste voelen (‘als burger’).
Dat laatste bleken ze overweldigend vaak te doen. Nu waren de drie meest populaire projecten opeens allemaal projecten die bijdroegen aan het collectieve belang: een autotunnel bij het Vondelpark (met name bedoeld voor de verkeersveiligheid), een voetgangerstunnel in Ilpendam (idem), en verkeersveiligheidsonderwijs voor kinderen (wederom, voor veiligheid).
Oftewel, als je niet de vraag stelt ‘wat zou jij als consument fijn vinden’ maar ‘wat zou de overheid moeten doen’, dan krijg je andere antwoorden.
Overheid, vraag het de burger
Hoewel het tegenstrijdig klinkt kan een mens dus gelijktijdig tegen kinderarbeid zijn (als burger), maar wel goedkope schoenen kopen (als consument).
Een individu kan tegelijkertijd niet willen betalen voor een natuurproject, maar toch vinden dat de overheid dit natuurproject moet financieren met belastinggeld. Want beheer van natuur kan iemand een belangrijke overheidstaak vinden.
Een individu kan zijn maandelijkse salaris vooral willen besteden aan tijdwinst, cadeautjes en vakanties, terwijl hetzelfde individu vindt dat de overheid belastinggeld vooral moet besteden aan natuur, schone lucht en veiligheid.
De vraag is: wie moet de overheid volgen? De Nederlandse consument of de Nederlandse burger?
Voor beleidsmakers en politici is een centrale conclusie dat zij zich niet blind moeten staren op het gedrag van mensen in de supermarkt, de woningmarkt, of elders in de private sfeer. De Nederlander is niet alleen een consument. De Nederlander is meer dan alleen een ‘klant van de overheid’. En een politicus moet meer zijn dan een supermarktmanager. Om precies dezelfde reden moeten we ook niet uitsluitend de MKBA volgen die de voorkeuren van de Nederlander als consument meet.
Beleidsmakers en politici, vraag ook wat de Nederlander als burger wil. Betrek de burger bij de afweging rondom belangrijke publieke investeringen. Het heet burgerparticipatie, niet consumentenparticipatie. Dat leidt niet alleen tot inzicht in de voorkeuren van Nederlanders, maar ook tot nieuwe ideeën en meer acceptatie voor de uiteindelijke keuze. Maar daarover meer in een volgend artikel.
Onze bronnen
Wij zijn onderzoekers van wat mensen willen. Lees meer over de bovengenoemde studies:
Lusk, J.L., Norwood, F.B., 2011. Animal Welfare Economics. Applied Economic Perspectives and Policy 33 (4), 463-483.
Mouter, N., Koster, P., Dekker, T., 2021. Contrasting the recommendations of Participatory value evaluation and cost-benefit analysis in the context of urban mobility investments. Transportation Research Part A 144, 54-73.
Sen, A., 1995. Environmental Evaluation and Social Choice: Contingent Valuation and the Market Analogy. The Japanese Economic Review 46 (1), 23-37.
Nieuws
Nieuwe collega’s: Welkom Charlotte Tuit, Tim Poppe, Mart van de Ven en Mark Beumer!
Nieuwe collega’s: Welkom Charlotte Tuit, Tim Poppe, Mart van de Ven en Mark Beumer!
We merken dat burgerparticipatie een steeds grotere rol krijgt bij politieke besluitvorming. En, dat de overheid steeds vaker kiest voor de Participatieve Waarde Evaluatie om burgerparticipatie te faciliteren. Zowel bij besluiten over klimaat en energie als bij besluiten binnen de zorg. Daarnaast wordt de PWE-methode ook steeds vaker ingezet bij andere vraagstukken zoals beleid rond zondagsrust en defensie en zien we mogelijkheden besluitvormers te helpen met bijvoorbeeld migratievraagstukken. Supertof! Om dit allemaal te kunnen aanpakken, is het alweer tijd voor een teamuitbreiding! Hieronder een kleine introductie.
Als eerst verwelkomen we Charlotte terug na haar afstudeerstage. Ze deed onderzoek naar de gezichtsvaliditeit van de PWE en mag haar resultaten binnenkort presenteren en haar ingenieurstitel ophalen. We zijn hartstikke trots op haar en ook ontzettend blij dat ze nu bij ons blijft en aan de slag gaat als onderzoeker!
Tim doet de studie Complex Systems Engineering and Management aan TU Delft en zal de aankomende maanden aan de slag gaan als stagiair. Tim zei over zijn keuze voor Populytics als stageplek: “Het is een relatief klein bedrijf maar de opdrachten die jullie uitvoeren hebben een significante impact op de maatschappij. PWE is een methode die meermaals in college is behandeld en het trok mijn aandacht om meer te weten te komen over hoe burgers worden betrokken rondom de besluitvorming over complexe vraagstukken.”
Mart doet de studie Engineering and Policy Analysis en loopt zijn afstudeerstage bij ons. Tijdens zijn stage gaat hij zich focussen op het verwerken van zeer complexe en grote vraagstukken in een behapbare PWE. Hierbij kijkt hij onder andere naar de rol die experts daarin spelen. Zelf zegt hij over de aankomende periode: “Ik heb veel zin om in een toegankelijk, open en jong bedrijf aan de slag te gaan. Het geeft mij ondersteuning én toegang tot veel kennis die ik goed kan gebruiken in mijn thesis. In de PWE’s zie ik veel toekomst, en ik ben dan ook trots dat ik daar mijn steentje aan bij mag gaan dragen.
Als laatste verwelkomen we ook Mark. Hij zal de functie van onderzoeker en communicatiespecialist op zich nemen. Met Mark diversifiëren de achtergronden van ons team verder. Hij studeerde Logica waar hij heeft berekend hoeveel oneindig plus 1 is (voor meer informatie hierover toch echt Mark zelf vragen 😉). Ook won hij als laatste Nederlander het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Allebei behoorlijke prestaties! Hij heeft ook een achtergrond in duurzaamheid. Zo heeft hij zich de afgelopen tien jaar ingezet voor een duurzame en circulaire wereld. Daarbij presenteerde hij bij BNR Nieuwsradio jarenlang het duurzaamheidsnieuws.
Ook bij ons werken? Bekijk onze vacatures.
Meer nieuws
In deze raadpleging kunnen alle inwoners en bezoekers van Amsterdam meedenken over de toekomst van de openbare ruimte in de gemeente.
Met een PWE betrekken overheden en bedrijven hun inwoners en medewerkers bij beleidsdilemma’s en waardenvraagstukken. De methode is in 2019 ontwikkeld door wetenschappers, waaronder Niek Mouter, wetenschappelijk directeur van Populytics. Deze handreiking beschrijft hoe je de methode toepast en wat het oplevert. Ook beschrijft het wanneer de methode wel en niet toepasbaar is.
Nieuws
Vijf redenen om een burgerforum te combineren met een Participatieve Waarde Evaluatie
Vijf redenen om een burgerforum te combineren met een Participatieve Waarde Evaluatie
Op 4 juli maakte minister Rob Jetten bekend dat het kabinet in het voorjaar van 2023 een nationaal burgerforum wil organiseren over klimaatbeleid. In een kamerbrief over hoe de contouren van het nationale energiesysteem eruit komen te zien gaf hij aan dat hij wil verkennen of een burgerforum onderdeel kan uitmaken van het proces om te komen tot een beeld van het energiesysteem in 2050. In dezelfde kamerbrief gaf minister Jetten aan dat het Kabinet burgers invloed wil geven op de invulling van het nationaal plan energiesysteem en het Programma Energiehoofdstructuur via een Participatieve Waarde Evaluatie (PWE). Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen deze instrumenten en wat zijn de redenen om ze combineren? Dat beantwoorden we in deze blog.
Burgerparticipatie: waarom eigenlijk?
Het is voor beleidsmakers steeds belangrijker om burgers te betrekken bij beleidsvraagstukken. De samenleving bestaat in toenemende mate uit geïnteresseerde en zelfstandige burgers die zichzelf via allerlei kanalen informeren en uitspreken over wat er in hun omgeving speelt (Hajer, 2011). Deze burgers willen gehoord worden, met name als beleid hun leefomgeving raakt. Het negeren van deze betrokken burgers leidt tot weerstand. Zorgvuldige en goed doordachte burgerparticipatie kan daarentegen leiden tot draagvlak, acceptatie, legitimiteit en sterker vertrouwen in de overheid. Bovendien leidt participatie tot betere besluiten, want burgers kunnen kennis inbrengen die nieuw is voor experts. Als er geen inspraakmogelijkheden zijn kan deze kennis over het hoofd worden gezien.
Het burgerforum (ook wel genoemd het burgerberaad)
Een manier om inspraak van burgers te organiseren is door middel van een burgerforum (dat ook wel een burgerberaad wordt genoemd). Een burgerforum houdt in dat een kleine groep burgers (meestal tussen de 100 en 150) meerdere keren samenkomt om een beleidsvraagstuk te bespreken. Deelnemers krijgen informatie over de beleidskeuzes van experts en vormen een mening door middel van discussies met andere burgers. Na afloop schrijven de deelnemers gezamenlijk een beleidsadvies.
Voordelen van een burgerforum
- Deelnemers kunnen onderling delibereren over verschillende beleidsopties en standpunten. De dialoog kan ervoor zorgen dat deelnemers meer begrip krijgen voor andere opvattingen. Het draagt ook bij aan het vinden van overeenstemming tussen de burgers die in eerste instantie tegenover elkaar staan.
- Mensen die meedoen aan een burgerberaad hebben veel motivatie en willen zich vaak dieper inlezen. Ze hebben veel tijd over voor het helpen met het maken van het besluit.
- Een burgerberaad kan knopen doorhakken waardoor de politiek uit een impasse kan komen.
PWE: laagdrempelige participatie voor het stille midden
Participatieve Waarde Evaluatie (PWE) is een methode die gebruikt kan worden om te achterhalen hoe een grote en diverse groep burgers verschillende publieke waarden wegen. En, hoe zij vinden dat waarden concreet moeten worden vertaald in beleid. PWE werd eerder ingezet om burgers te betrekken bij het evalueren van klimaatmaatregelen: de ‘Klimaatraadpleging’, coronabeleid en luchtvaartbeleid. De essentie van een PWE is dat een keuzesituatie van een overheid zo goed mogelijk wordt nagebootst waardoor burgers het dilemma kunnen doorleven. Op een laagdrempelige manier zien burgers het vraagstuk en ze krijgen een overzicht van de gevolgen van de beleidsopties. Ook krijgen ze inzicht in de beperkingen die er zijn (bijv. beperkt budget of het terugdringen van een bepaalde hoeveelheid CO2). Vervolgens geven burgers een advies inclusief een onderbouwing. Dit levert een scherp beeld op van:
- Welke beleidsopties breed worden geaccepteerd
- Hoe voorkeuren verschillen tussen groepen burgers en hoe dit kan worden verklaard
- Welke waarden verschillende groepen burgers delen
- Hoe waarden volgens burgers moeten worden vertaald in beleid
- Welke zorgen er achter weerstand tegen beleidsopties zitten
Voordelen van een PWE-raadpleging
- Het is een efficiënte en laagdrempeligere manier om burgerparticipatie te organiseren. Gemiddeld kost het invullen van een PWE zo’n 20 tot 30 minuten. De laagdrempeligheid van PWE maakt het een waardevolle participatiemethode om een grote en diverse groep burgers te betrekken bij een beleidsvraagstuk. Aan een PWE over Nederlands klimaatbeleid deden bijvoorbeeld meer dan 10.000 burgers mee. 75% – 85% van de deelnemers aan PWEs vindt dat de overheid de methode vaker moet inzetten om hen te betrekken bij beleidskeuzes.
- PWE sluit goed aan bij de participatiebehoeften van het stille midden. Deze groep vindt opiniepeilingen en referenda te ongenuanceerd, omdat politieke keuzes worden platgeslagen tot een ‘JA/NEE keuze’. Tegelijkertijd vinden leden van het stille midden het vaak niet de moeite waard om mee te doen aan intensieve participatievormen als een bewonersavond of een burgerforum. Een PWE is een tussenvorm die burgers de kans geeft om beleidsopties in samenhang te beoordelen. En, burgers kunnen hun voorkeuren motiveren, nuanceren en eigen ideeën aandragen. 60% van de deelnemers in een PWE rond Schiphol gaf aan nog nooit hun mening te hebben gegeven aan de overheid of aan Schiphol.
- Burgers ervaren de overheid soms als een black box die besluiten produceert. Steeds meer burgers willen weten welke afwegingen, opties en dilemma’s aan deze besluiten voorafgaan. Doordat burgers in de PWE als het ware in de schoenen van de besluitvormer staan, krijgen zij meer begrip van en voor (de complexiteit van) de keuzes die een bestuurder moet maken en de dilemma’s waar bestuurders voor staan. Aan de andere kant vergroten de uitkomsten van een PWE het begrip bij beleidsmakers voor waarden, zorgen en gevoelens van (on)rechtvaardigheid van burgers. Deze inzichten geven beleidsmakers de kans om hun plannen te verbeteren.
- Een PWE levert concrete handelingsperspectieven op voor besluitvormers. De uitkomsten stellen besluitvormers in staat om met zelfvertrouwen keuzes te maken.
Zes redenen om een PWE en een burgerforum te combineren
De Participatieve Waarde Evaluatie en het burgerforum hebben allebei hun sterke punten. In de praktijk (in Sudwest-Fryslan, Gelderland en Foodvalley) worden beide instrumenten in samenhang toegepast omdat ze elkaar om zes redenen kunnen versterken.
1) Leden van het burgerforum willen hun medeburgers goed vertegenwoordigen
Onze ervaring is dat de meeste leden van een burgerforum de behoefte hebben om hun advies mede te baseren op voorkeuren van medeburgers. Ze nemen hun taak serieus en willen graag dat hun advies goed aansluit bij de waarden en voorkeuren van de samenleving. In de burgerfora in Ierland en Frankrijk rond klimaatbeleid is ervoor gekozen om burgers de mogelijkheid te geven om een advies te schrijven voor het burgerforum. 3.400 Fransen en 1.200 Ieren schreven een advies aan deze klimaatburgerfora. Maar kan je van de leden van een burgerforum verwachten dat zij deze adviezen allemaal gaan lezen? Ze hebben het al druk met de experts die op bezoek komen en het overleg dat ze met elkaar hebben. Uit de praktijk blijkt dat deze adviezen niet of nauwelijks worden gelezen. Onafhankelijke observatoren van het Franse burgerforum noemden daarom het betrekken van het algemene publiek via het schrijven van brieven ‘zinloos’. Het is daarom belangrijk om gestructureerd informatie op te halen over waarden, voorkeuren en zorgen van burgers en de PWE is een uitermate geschikt instrument hiervoor. Een PWE haalt gestructureerd input op omdat deelnemers vanuit eenzelfde kader een advies geven waardoor de adviezen goed samen te vatten zijn voor het burgerforum. In Sudwest-Fryslan en Foodvalley haalden we met een PWE op een gestructureerde manier input op bij het algemene publiek en de input was heel bruikbaar voor de leden van het burgerforum. De leden van het burgerforum waren blij dat ze met een stevige basis konden beginnen.
2) Burgers die niet ingeloot zijn in het burgerforum kunnen ook meedenken
Uit een PWE die we recentelijk uitvoerden over het betrekken van burgers bij de besluitvorming rond Schiphol volgde dat 30% van de deelnemers zelf betrokken wil worden bij besluiten van de overheid die veel effect hebben op hun dagelijks leven. Niet alle Nederlanders vinden het prima als zij alleen betrokken worden via een vertegenwoordiger (de leden van een burgerforum, een bewonersvertegenwoordiger of een volksvertegenwoordiger). Veel Nederlanders willen graag persoonlijk mee te kunnen denken. Als je burgers niet op een zorgvuldige manier betrekt bij besluiten over windparken, verleggen van vluchtroutes, plaatsen van AZCs etc., dan zal een groep burgers dit als zeer onrechtvaardig ervaren omdat ze niet konden meedenken over oplossingen, alternatieven, afwegingen etc. Dit leidt tot gevoelens van machteloosheid en protest. Het vertrouwen in de overheid krijgt een klap. Een burgerforum voorziet beperkt in deze behoefte, omdat maar een beperkt aantal mensen kan meedoen aan een burgerforum. Maar als je een PWE combineert met een burgerforum los je dit op. Een PWE sluit duidelijk aan op de participatiebehoeften van burgers gezien het grote aantal deelnemers aan de PWEs rond klimaatbeleid en coronabeleid.
3) Hoger percentage laagopgeleiden schrijft zich in voor het burgerforum bij combinatie met een PWE
Een kritiekpunt op burgerfora is dat de groep deelnemers niet representatief is voor de samenleving. In G1000 trajecten in Amersfoort, Kruiskamp en Groningen was het aandeel deelnemers dat hoger opgeleid was respectievelijk 77%, 85% en 77% (Binnema & Michels, 2016). Een duidelijke oververtegenwoordiging aangezien slechts zo’n 30% van de Nederlanders hoger opgeleid is. Er werden bij het Amsterdamse mini-burgerberaad ook vraagtekens gezet bij de representativiteit van de deelnemers. Zo schreef journalist van Zoelen van het Parool: “Verder is het nog de vraag hoe representatief het burgerberaad was. De deelnemers waren weliswaar geselecteerd door loting onder alle Amsterdammers, maar lang niet iedereen ging op de uitnodiging in. Niet alle bevolkingsgroepen waren daardoor even goed vertegenwoordigd, erkent Brenninkmeijer. “De mix had diverser gekund.” Je kunt niet zeggen dat een foto van het burgerberaad één op één overeenkomt met een dwarsdoorsnede van de bevolking van Amsterdam.” Journalist van Bemmel van de Volkskrant maakte de volgende observaties: “De vraagt dringt zich op: hoe representatief is de groep die zulke grote beslissingen mag nemen? Bekijk de venstertjes tijdens een Zoomsessie met 107 deelnemers en je ziet slechts een enkele Amsterdammer met een kleurtje.”
Waarom is het moeilijk om ervoor te zorgen dat de deelnemers aan een burgerforum een representatieve afspiegeling vormen van de samenleving? Een mogelijke verklaring is dat ontwerpers van een burgerforum vaak zelf hoogopgeleid zijn en kiezen voor een ontwerp dat goed aansluit bij hun eigen behoeften. Wanneer je bijvoorbeeld een burgerforum veel autonomie geeft om de vraag te bepalen of kiest voor een brede en abstracte vraagstelling zoals het ontwerpen van het hele klimaatbeleid van een gemeente of zelfs van een land, dan sluit dit aan bij de behoeften van hoogopgeleide burgers die goed abstract kunnen denken en om kunnen gaan met autonomie. Een tweede verklaring komt van Christine Bleijenberg van de Haagse Hogeschool. Een uitnodiging voor een burgerforum vergelijkt zij met een uitnodiging voor een feestje waar je niemand kent en waar je de gastheer (de overheid) niet kent en misschien zelfs slechte ervaringen mee hebt. Mensen met veel vertrouwen in de overheid en kennis over hoe de overheid werkt (vaak hoogopgeleiden) zullen eerder op een uitnodiging ingaan. De Belgische onderzoeker Jacquet (2017) laat zien dat een reden die burgers noemen om niet mee te doen aan een burgerforum is dat sommige mensen zich niet prettig voelen bij het idee om met vreemden te praten over thema’s waar je misschien sterk van mening over kunt verschillen.
In Gelderland hebben we ervoor gekozen om eerst een PWE raadpleging te doen. Aan het eind van de raadpleging kunnen mensen zich inschrijven voor het burgerforum. We zien dat het aantal laagopgeleide inschrijvers hoog ligt. Hoe dit precies komt weten we niet. Een mogelijke verklaring is dat laagopgeleide burgers hun deelname aan de PWE positief beoordelen. Ze vinden het een fijne manier om hun voorkeuren door te geven. Een andere mogelijke reden kan zijn dat de uitnodiging voor het feestje al vertrouwder is geworden, want je komt burgers tegen die net als jij aan de raadpleging hebben deelgenomen. Een derde mogelijke reden kan zijn dat mensen al 20 minuten hebben meegedaan aan een raadpleging. Omdat men al tijd heeft geïnvesteerd is de neiging mogelijk groter om dan ook mee te doen aan de tweede stap in het participatietraject: het burgerforum.
4) Politici hebben meer vertrouwen in een participatietraject waarin de bevolking in brede zin op een zorgvuldige manier mee kan doen.
In de praktijk hebben politici verschillende twijfels bij de mate waarin zij de aanbevelingen van een burgerforum moeten vertrouwen. Bij veel burgerfora zijn hoogopgeleiden oververtegenwoordigd. Zijn de uitkomsten van zo’n traject dan wel representatief genoeg? Uit de literatuur volgt dat dat experts, organisatoren en lobbyisten een enorme invloed kunnen hebben op de aanbevelingen van een burgerforum. Hierdoor vragen politici zich af of er bij het burgerforum waar zij een advies van krijgen ook sprake is geweest van ongewenste beïnvloeding. Uit de literatuur volgt dat ook burgers twijfelen aan de legitimiteit van een burgerforum. Uit onderzoek van den Ridder et al. (2021) blijkt dat 20% van de Nederlanders voorstander is van een democratie waarbij zoveel mogelijk beslissingen worden genomen na advies van een burgerforum. 25% van de deelnemers vindt dat een burgerforum een goed oordeel kan vellen over politieke besluiten en 27% vindt dat de politiek adviezen van een burgerforum moet overnemen. Uit een eerder onderzoek volgt dat 5% – 10% van de Nederlanders loting als basis van een democratie ondersteunt (Jacobs, 2017).
Uit een evaluatie van het participatietraject in Súdwest-Fryslân bleek dat politici de aanbevelingen meer vertrouwden omdat deze mede waren gebaseerd op een PWE raadpleging waar een groot aantal burgers aan had meegedaan. Jacobs (2021) geeft ook aan dat online tools niet alleen een laagdrempelige manier zijn om input te verkrijgen van de bredere samenleving, maar dat ze daarnaast een uitstekende manier zijn om de legitimiteit van een burgerforum te verhogen, omdat ze de brede Nederlandse bevolking de kans geven om input te geven. Jacobs wijst op IJsland waar een combinatie van een burgerforum met online tools werd gebruikt om te zorgen voor een proces dat breed gedragen wordt.
5) Een PWE hakt geen knopen door, een burgerforum wel
Een PWE beschrijft de voorkeuren, waarden en zorgen van verschillende groepen burgers. Dit levert voor politici informatie op over de beleidsopties die wel en niet wenselijk worden gevonden door burgers en waarom dit het geval is. De onderzoekers stellen daarbij (gemeenschappelijke) waarden vast en hoe deze waarden volgens burgers moeten worden vertaald in beleid. Maar de onderzoekers hakken geen knopen door voor beleidsmakers. Een sterk punt van een burgerforum is dat knopen kunnen worden doorgehakt waar politici dit niet lukt. Burgers luisteren naar elkaars meningen en proberen (mede op basis van de uitkomsten van de PWE) tot overeenstemming te komen. Een goed voorbeeld zijn de Ierse burgerforum over het homohuwelijk en abortus. Langs de gebruikelijke politieke weg kon er geen oplossing worden gevonden omdat politici geen stap wilden nemen uit angst voor gezichtsverlies. Een burgerforum zorgde hier voor een doorbraak.
6) De PWE zorgt ervoor dat beleidsmakers alvast kunnen nadenken hoe de input van burgers kan worden gebruikt nog voordat de aanbevelingen van het burgerforum bekend zijn
Een risico van participatietrajecten in het algemeen en burgerfora in het bijzonder is dat er uiteindelijk niets met de uitkomsten wordt gedaan door de politiek en beleidsmakers. De teleurstelling is dan groot. Leden van het burgerforum hebben veel tijd geïnvesteerd om aanbevelingen te formuleren en ze hebben het gevoel dat dit voor niets is geweest. Een logische verklaring dat dit toch nog gebeurt is dat beleidsmakers de tijd nodig hebben om na te denken over hoe aanbevelingen van burgerfora kunnen worden verwerkt in beleid. Als er onvoldoende urgentie is, of een onverwachte ontwikkeling (een crisis of verkiezingen), dan kan de opvolging van de aanbeveling van het burgerforum verwateren. Het voordeel van een voorbereidende PWE is dat het eindrapport al een aantal concrete eindresultaten van burgerinput oplevert nog voordat de uitkomsten van het burgerforum bekend zijn. Dit stelt beleidsmakers in staat om al in een vroeg stadium na te denken over eventuele beleidsaanpassingen die zouden kunnen volgen uit het burgerforum.
Literatuur
Boogaard, G & Michels, A. (2016). G1000. Ervaringen met burgerfora. Den Haag: Boom Bestuurskunde.
Den Ridder, J., Fiselier, T., van Ham, C., 2021. Draagvlak voor het burgerforum. Een verkenning van de Nederlandse publieke opinie. Radboud Universiteit Nijmegen.
Hajer, M. (2011). The Energetic Society. In search of a governance philosophy for a clean economy. PBL Netherlands Environmental Assessment Agency. https://www.pbl.nl/sites/default/files/downloads/Energetic_society_WEB.pdf
Jacobs, K. (2017). Referenda en andere institutionele hervormingen. In: Van der Meer, T., Van der Kolk, H. en Rekker, R. (red.) Aanhoudend wisselvallig. Nationaal Kiezersonderzoek 2017. https://kennisopenbaarbestuur.nl/media/256288/aanhoudend-wisselvallig-nko-2017.pdf.
Jacobs, K. (2021). Hoe waarborg je representativiteit en inclusiviteit bij het inrichten van een burgerforum. Essay in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Jacquet, Vincent (2017). Explaining non-participation in deliberative mini-publics. European Journal of
Political Research 563: 640–59.
Meer nieuws
In deze raadpleging kunnen alle inwoners en bezoekers van Amsterdam meedenken over de toekomst van de openbare ruimte in de gemeente.
Met een PWE betrekken overheden en bedrijven hun inwoners en medewerkers bij beleidsdilemma’s en waardenvraagstukken. De methode is in 2019 ontwikkeld door wetenschappers, waaronder Niek Mouter, wetenschappelijk directeur van Populytics. Deze handreiking beschrijft hoe je de methode toepast en wat het oplevert. Ook beschrijft het wanneer de methode wel en niet toepasbaar is.